ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΜΑΙΟΥ 1944

Σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου στους Κορυσχάδες- 74 χρόνια μετά.

Επετειακή εκδήλωση για τη συμπλήρωση των 74 χρόνων από τη σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου στους Κορυσχάδες θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 20 Μαΐου 2018, 

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ – ΚΟΡΥΣΧΑΔΕΣ

Τον Μάιο 1944 συγκλήθηκε στις Κορυσχάδες Ευρυτανίας το Εθνικό Συμβούλιο, ένα είδος Βουλής της Ελεύθερης Ελλάδας. Χώρος συνεδρίασης ήταν το σχολείο του χωριού στην είσοδό του οποίου μια επιγραφή έδινε το ιστορικό στίγμα της συνέχειας των εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων: «ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ 1821 - ΚΟΡΥΣΧΑΔΕΣ 1944». Οι εργασίες του Εθνικού Συμβουλίου κράτησαν από τις 14 έως τις 27 Μαίου 1944. Στο διάστημα αυτό συζητήθηκαν οι προγραμματικές δηλώσεις της «Κυβέρνησης του Βουνού» και λήφθηκαν σημαντικές αποφάσεις που αφορούσαν, στρατιωτικά, αγροτικά και εργατικά ζητήματα, θέματα λαϊκής δικαιοσύνης, αυτοδιοίκησης και εκπαίδευσης, εθνικής οικονομίας και κοινωνικής υγιεινής   

Η κορυφαία στιγμή του Εθνικού Συμβουλίου ήταν έγκριση του ιστορικού ψηφίσματος, του καταστατικού χάρτη της Ελεύθερης Ελλάδας.  Στο άρθρο 2 υπογραμμιζόταν ότι «όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό και ασκούνται από το Λαό. Η Αυτοδιοίκηση και η Λαϊκή Δικαιοσύνη είναι θεμελιώδεις θεσμοί του δημοσίου βίου των Ελλήνων». Το άρθρο 5 καθιέρωνε την ουσιαστική ισότητα των δύο φύλων ενώ στο άρθρο 4 διακηρυσσόταν πως «οι λαϊκές ελευθερίες είναι ιερές και απαραβίαστες» και «το αγωνιζόμενο έθνος θα τις προστατεύσει από κάθε απειλή, από οπουδήποτε κι αν προέρχεται».

Το ψήφισμα αναγνώριζε την εργασία ως «βασική κοινωνική λειτουργία» που «δημιουργεί δικαίωμα για την απόλαυση των αγαθών της ζωής» και θεωρούσε  υποχρέωση του κράτους να εξασφαλίζει εργασία στους πολίτες του.  Με το άρθρο 7 του ψηφίσματος αναγνωριζόταν ότι «επίσημη γλώσσα για όλες τις εκδηλώσεις της δημόσιας ζωής και για όλους τους βαθμούς της εκπαίδευσης, είναι η γλώσσα του λαού», δηλαδή η δημοτική.  

 Το Συνέδριο και  το  Σύμφωνο του  Λιβάνου

Από τις 17 έως τις 20 Μαίου 1944  συνήλθε στη Βηρυτό, στο ξενοδοχείο «Δάσος της Βουλώνης», μια σύσκεψη των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων και εθνικοαπελευθερωτικών οργανώσεων,  γνωστή ως «Συνέδριο του Λιβάνου».  

Σε αυτή μετείχαν αντιπροσωπείες της ΠΕΕΑ, του ΕΑΜ, του ΚΚΕ, του ΕΔΕΣ, των Εθνικών Δυναμικών Οργανώσεων, της ΕΚΚΑ, του Λαϊκού Κόμματος, του Εθνικού Λαϊκού Κόμματος, του Αγροτικού Κόμματος, του Προοδευτικού Κόμματος, καθώς και της κυβέρνησης του Καΐρου με επικεφαλής τον   Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου.

Η Σύσκεψη ολοκληρώθηκε με Συμφωνία η οποία προέβλεπε την ενοποίηση και υπαγωγή όλων των αντάρτικων σωμάτων της Ελεύθερης Ελλάδας στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Η Σύσκεψη καταδίκασε επίσης το κίνημα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων της Μέσης Ανατολής.

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ χαρακτήρισε ως απαράδεκτες τις υποχωρήσεις της αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις, γιατί είχε παραβεί τις γραπτές εντολές, οι οποίες της είχαν δοθεί. Κατά της Συμφωνίας του Λιβάνου τάχθηκε επίσης αρχικά και το Εθνικό Συμβούλιο στις Κορυσχάδες. Ωστόσο, μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα διαβουλεύσεων και αντιπαραθέσεων η Συμφωνία εγκρίθηκε τελικά τον Αύγουστο 1944 από την ΚΕ του ΚΚΕ και την ΚΕ του ΕΑΜ και 6 υπουργοί και υφυπουργοί του ΕΑΜ ορκίστηκαν στις αρχές Σεπτεμβρίου 1944 στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας που συγκροτήθηκε υπό τον Γ. Παπανδρέου.